ඇත්තටම තාත්ත කියල කියන්නෙ මහ පුදුමාකාර චරිතයක්. දෙවි කෙනෙක් කියල කිව්වත් වැරදි නැහැ. වරදවා හිතන්න එපා මම මේ කියන්නෙ සං‍කේතාත්මක පියා ගැන මිසක් උප්පැන්න සහතිකේ පියාගෙ නම ඉස්සරහින් නම ලියල තියෙන මනුස්සය ගැන නෙමේ. මොකද තමන්ගෙම දුවව දූෂණය කරන විදිහෙ පිරිමි ඉන්නව අර විදිහට උප්පැන්න සහතිකේට නම දීපු .
සං‍කේතාත්මක පියාගෙ ලක්ෂණ මොනවද කියල බලමු.
තමන්ගෙ ජීවිතයටත් වැඩිය දරුවව වටිනව කියල හිතනව. දරුව ඉපදුනේ අත් වැරදීමක් වෙලා නෙමේ. දරුවට කවන හැම බත් ඇටයක්ම තමන්ගෙ දහඩිය බින්දු වලින් උපයපු දේවල්. දරුවගෙ කුසගින්න වෙනුවෙන්වෙන මිනිහෙකුගෙ කකුල්දෙක ළග වැද වැටෙන්න උනත් ලෑස්තියි. ලංවෙලා බැලුවහම පේනවා දරුවො ජීවත් කරන්න වෙන මහන්සිය‍ට මුළු ශරීරයම දිරල තියෙන හැටි. දරුවට අනතුරක් වුන වෙලාවක ඒ වෙනුවෙන් තමන්ට කරන්න පුලුවන් හැමදේම කරනව. හැමෝම ඉස්සරහ හිනාවෙලා හිටියට හිත යටින් නොසෑහෙන්න අඩනවා.
ඔන්න දැන් තේරෙනව ඇති පියාගේ සහ සං‍කේතාත්මක පියාගේ වෙනස මොකද්ද කියල. ඒවගෙ පරමාදර්ශී චරිතයක් ගැන තමයි දිවුල්ගනේ මහත්මය ගායනා කරන ඔය ගීතයෙන් කියවෙන්නෙ. ගැලපෙන පින්තූරයක් අමාරුවෙන් හොයාගත්තෙ.
සදකඩ
පහණක කැටයම් ඔපලා කියන සිංදුව අහලා තිබුනට එකේ තේරුම ගොඩක් අය දන්නේ නැතුව
ඇතිනේ.... කියවලා බලන්නකෝ කොච්චර ගැඹුරු හැගීම්බර තේරුමක්ද තියෙන්නේ
කියලා.
සදකඩ පහණ කියන්නේ කලාකරුවෙක් අතින් නිර්මාණය වෙන අපුරු
නිර්මාණයක්... මේකේ සදකඩ පහණකට ආරෝපණය කරලා තියෙන්නේ සැමියා නැති, කුඩා
දියණියක් සිටින රූමත් කාන්තාවක්...
සදකඩ පහණක කැටයම් ඔපලා පාවෙන දේදුණු ලැගුම් ගනී.....
තනිව සිටින මේ කාන්තාවගේ ඇසුරට මිනිස්සු එනවා. පාවෙන දේදුණු කියලා උපමා කරන්නේ ඒ මිනිස්සුන්ට,
කැලතුන රසයක පැන ආ බුබුලක් අකුරු වැලක් දෙහදක ලියවී...
මේ තහනම් ඇසුරේ කැලතුන රසය ගැන දන්නේ පැමිණෙන මිනිසාත් ගැහැණියත් පමණි.
සදකඩ පහණ කොපමණ අනගි නිර්මාණයක් උනත් ඒක පයට පෑගෙනවා,
ඒ වගේම මේ කාන්තාව කොච්චර ලස්සන උනත් සමාජයේ ගැරහුමට ලක් වෙනවා
යුගයෙන් යුගයට නොමියෙන දහනක දිවියක පදනම මතු වෙද්දී
නොපෙනෙන ඈතක ඈ ගෙනයනවා සියුමැලි කැකුලක් මැල වෙද්දී....
මේ විදියට දිගින් දිගටම මිනිසුන් ඇසුරුකරන මේ කාන්තාව ගණිකාවක් බවට පත්
වෙනවා.. එතකොට ගැහැණියගේ දරුවා නිවසේ තනි වෙනවා. කැකුලකට උපමා කරලා
තියෙන්නේ ඒ දියණිය,
දහසක් පෙති මත රහසක් සගවා තුඩින් තුඩට ගෙනයන බින්දු...
ඇයව ඇසුරු කරන මිනිස්සු ඇය ගැන තමන්ගේ යාළුවන්ටත් කියනවා.ඇය ගැන ආරංචිය රහසක් විදියට පැතිරෙනවා,
අහසක් ගුගුරා කළුවක් වපුරා ඒ හා මුසුවුණු වැහි බින්දු...
මේ කාන්තාව මේ කටයුත්ත කරන්නේ කැමැත්තෙන් නෙවේ... තම දරුවාගේ ජීවිතය වෙනුවෙන්,
ඈ ගෙන යද්දී නටබුන් අතරින් තවකෙකු ඈ වෙත හද රැන්දූ...
පැමිණෙන පුද්ගලයා අසුරුකරලා ඉවර උන ගමන් ඈ ඇසුරු කරන්න තව පුද්ගලයෙක්
එනවා. මේ විදියට ඈට තම ජීවිතය ගැටගහා ගන්න මිනිස්සු රාශියකගේ ආශාවන්
පිරිමහන්න වෙනවා,
හදවිල ඉපදුන කැකුලක් නොකලට නටුවෙන් ගලවා ඉවත යවා....
තමන්ගේ රැකියාවෙන් දියණියට සිදුවන අවමානය නැතිකර ගන්න තමන්ගේ දියණියව ඈතකට
යවන්න මේ කාන්තාවට සිදු වෙනවා.දියණියට සිදුවන්නේ අකාලයේ අම්මව අතහැරලා
යන්න,
මිහිලිය තෙත්කොට ගිලිහුන කදුලක් සත් සමුදුරකට මුහුව ගියා...
මේ කාන්තාව දියණියව වෙන තැනකට යවන්නේ ගොඩක් දුකෙන්.. ඒත ඇයට ඒක තවත් එක දුකක් පමණි,
ඔබට උරුම වූ රිදුනු තැවුණු හද එක්ටැම් මැදුරක කවුරු අරා
රුවන් විමානෙන් පියබා එනතුරු පොපියන හදවත සිටි බලා....
මේ කාන්තාව තමන්ගේ දියණිය ඉගෙනගෙන ලොකු තැනකට ගිහින් තමන්ගේ අම්මව දුක්බර ජිවිතයෙන් මුදව ගන්න එනකන් ඇගිලි ගනිමින් බලන් ඉන්නවා.
මේ මහ පොලොවෙ පයගහල ඉන්න අපි හැමෝම ජීවත් වෙන්න අපට ඔන විදිහට නෙමෙයි.
උදේ ඉදල රෑ වෙනකන් අපට කරන්න වෙලා තියෙන්නෙ සංස්කෘතියෙන් නියම කරපු දේවල්.
අඩුම ගානෙ සමාජ රාමුවෙන් මිදිල අපිට කැමති විදිහකට නිදහසේ හිතන්නවත් පුළුවන් තැනක් තිබුනනන් මහ පොලොව උඩ හිටගෙන ඉන්න අපට මේ තරම් බරක් ඔලුවට දැනෙන එකක් නෑ.............
